Ik ben kandidaat voor het partijbestuur omdat ik als burgemeester de vinger aan de pols wil houden, en de partij mee ondersteunen om de nodige aandacht te blijven geven aan de gemeenten, steden en de mandatarissen en burgers die er wonen.
Ook onze partijwerking kan winnen aan democratisch gehalte door meer lokaal draagvlak te zoeken voor haar beslissingen en de keuze van de kandidaten voor de verschillende verkiezingen. De partij moet brede steun verwerven en ervaren van alle leden.
Mijn prioriteiten voor de volgende regeringsdeelname zijn een ‘gezonde economie’, een efficiënte overheid, een rechtvaardig kiessysteem en politiek op basis van gezond verstand. Nog meer belastingen zouden dodelijk zijn voor onze werknemers, ondernemers en ouderen. We moeten daarbij altijd blijven zorg dragen voor de mensen die dat nodig hebben.
Daarnaast is het belangrijk dat we kijken naar de lange termijn, en ons niet laten niet te laten verleiden tot kortstondig electoraal gewin, dat betekent dat we ook een grondige liberale reflectie maken voor we in een regering stappen.
Eisenhower heeft ooit een mooie uitspraak gedaan: ‘ a people that values his priviliges above his principles soon loses both’. Ik denk dat we dit samen moeten bewaken, hoe moeilijk ook.
Een burgemeester of lokale mandataris zoals ikzelf staat heel dicht bij de mensen. Ik wil dan ook zeker het lokale niveau vertegenwoordigen in het partijbestuur.
Alle wetsvoorstellen (Vlaams, Federaal) met een impact op de werking en financiële gevolgen van de gemeenten zouden moeten afgetoetst worden met het lokale niveau. Vaak zijn nieuwe wetten en decreten op maat van grote steden geschreven, en dat zorgt voor een enorme werklast en verwachtingen bij de bevolking, die kleinere gemeenten vaak niet kunnen waarmaken. Ik wil die onderwerpen aansnijden in het partijbestuur, zodat we als liberale partij meer die ‘lokale’ reflex maken.
Als lid van het partijbureau zal ik voorstellen om minimaal 1 x jaar een overleg met lokale mandatarissen dat specifiek handelt over de gevolgen van het gevoerde beleid voor de mensen, in het leven van alledag. In zo’n vergadering moet zowel de partijleiding als de afdelingen punten op de agenda kunnen plaatsen en ter stemming voorleggen.
Interne partijwerking kan een pak ‘democratischer’. Een liberale partij wil de partij van de burger zijn, maar dat komt niet altijd tot uiting in haar eigen werking.
Regelmatige vergaderingen bijv in de partijraad over het gevoerde beleid op nationaal en Vlaams niveau om de draagkracht van de beslissingen te vergroten met alle lokale burgemeesters, schepenen en fractieleiders uit de gemeenten. (min. 10 maal per jaar)
Jaarlijkse congressen, die handelen over belangrijke thema’s (klimaat, onderwijs, economie) waar we de partijlijn uitzetten voor de komende jaren.
De beslissing over de kandidaten voor de federale en Vlaamse verkiezingen en hun plaats op de lijst, wordt sterk bepaald door de nationale leiding van de partij. Dat kan een pak democratischer.
Een politiek die verder gaat dan de waan van de dag. Teveel politici focussen op de volgende verkiezingen, en niet op hoe onze samenleving best evolueert op een termijn van 10, 20 of 30 jaar.
Ik ben van opleiding politicoloog, en heb best wel wat ideeën over de toekomst van onze samenleving. Af en toe ben ik teleurgesteld dat we het grotere verhaal niet blijven voor ogen houden. We discussiëren over de tewerkstelling vandaag, over de pensioen van vandaag, over het klimaat vandaag, maar veel te weinig over wat we nodig hebben morgen en overmorgen.
Ik pleit voor een grondige analyse over liberale recepten voor de toekomst van ons, maar ook van onze kinderen.
Een regeringsdeelname, al dan niet, moet zeker in dit perspectief worden benaderd. Daarbij moeten we expliciet inbreng vragen van het bedrijfsleven, het liberale middenveld en Jong VLD.
Open VLD moet durven uit de regering blijven, als die regering te weinig beantwoordt aan onze eigen liberale visie. De laatste jaren is het overheidsbeslag, de mate waarin onze overheid belastingen heft, veel te groot geworden en dat ondanks liberalen in de regering. Dat moet veranderen.
Een efficiënte en democratische staat
Efficiënt:
We moeten eerlijk zijn, de opeenvolgende staatshervormingen hebben ons land geen goed gedaan. Het is een soort pleister of zalf die voor een tijdje de rimpeltjes wegneemt, maar het is geen duurzame hervorming geweest. Een verdere regionalisering, nog meer bevoegdheden voor de Vlaanderen, Wallonnië en Brussel is geen goede optie.
De federale staat wordt vandaag gegijzeld door de wijze waarop ze voor haar financiering afhankelijk is van de regio’s. Daardoor is ze niet meer in staat om haar kerntaken uit te oefenen. Dat is schrijnend. Ook het ‘Brusseleffect’ wordt zwaar onderschat. Brussel is en blijft de hoofdstad van alle Belgen. Dat moet zo bijven en dat betekent dat zij ook degelijk moet gefinancierd en betrokken worden. Politiek vind ik het geen goede zaak dat Vlaanderen Brussel loslaat.
Een liberale kijk en eigen voorstellen rond de staatshervorming zijn nodig. Wat mij betreft maken we een zeer grondige analyse en beslissen we welke bevoegdheden ‘integraal’ Vlaams/Waals/Brussels zijn en welke bevoegdheden federaal. Om die taken goed te kunnen uitvoeren, moet elk niveau verantwoordelijk zijn voor haar inkomsten en uitgaven.
Om een staat efficiënt te kunnen besturen moeten de regeringen in de federale overheid en de Vlaamse/Waalse overheid geleid worden door dezelfde meerderheden. Regeringen moeten ‘samenwerken’ om een land vooruit te helpen en niet elkaar tegenwerken. Een mooi voorbeeld is dat rond energiepact.
Democratisch en efficiënt:
Ons land wordt vandaag geleid door partijen. Die slinger is teveel doorgeslagen. We moeten opnieuw naar een systeem van echte ‘volksvertegenwoordiging’, waar uiteraard kandidaten elkaar vinden in partijen, maar waarbij hun onafhankelijkheid groter is. Dat betekent dat we ons kiessysteem moeten hervormen.
Tegelijk moeten we een oefening maken hoe we het aantal regeringen en parlementsleden kunnen verminderen. Laat ons een max. aantal parlementsleden bepalen in functie van het aantal inwoners.
